۱۳۸۶ مهر ۹, دوشنبه

بیانیه شماره 2 کمیته دفاع از حق تحصیل

مي گويند آغاز سال تحصيلي، بهار علم و دانش است اما براي بسياري از فعالان دانشجويي كه اين ترم از تحصيل محروم و به دانشگاه ممنوع الورود هستند اين بهار بي رونق و سرد است. ترم پاييز را در شرايطي آغاز مي كنيم كه بيش از 30فعال دانشجويي دانشگاه علامه طباطبائي با احكام شديد انضباطي مواجه شده اند بي اين كه گناهي داشته باشند. تنها جرم آنان شركت در فعاليت هاي صنفي، مدني و سياسي مسالمت آميز است. چنين فاجعه شرم آوري كه در تاريخ آكادمي جهان به نام آقاي شريعتي، رئيس انتصابي دانشگاه، ثبت خواهد شد، تنها كمي بعد از سخنراني ايشان اتفاق افتاد كه گفت« دانشگاه را براي دانشجويان منتقد ناامن خواهم كرد».آقاي رئيس غافل است كه اينجا پادگان نيست و انتقاد لازمه پويايي دانشگاه است و ايشان در جايگاهي نيست كه دانشجويان را تهديد كند. دانشگاه، خانه دانشجو است، رئيس و مسئولان دانشگاه فقط عده اي كارمند و خدمتگزارند و هرگز ارباب دانشجويان نيستند كه با آنها مانند برده زرخريد خود رفتار كنند. كميته انضباطي نيز حتي بر اساس آئين نامه هايش، بايد نهادي در خدمت آسايش و امنيت دانشجويان باشد نه اين كه به دستگاهي براي ارعاب و سركوب و ناامني براي دانشجويان تبديل شود.ما به عنوان كميته دفاع از حق تحصيل دانشگاه علامه اعلام مي كنيم كه روند رسيدگي به پرونده هاي فعالان دانشجويي اين دانشگاه غيرقانوني، غيرعادلانه و غيرانساني بوده است. به همين جهت به طور رسمي رياست دانشگاه، تيم همراه شان و اجراكنندگان تصميمات وي را به مناظره دعوت مي كنيم تا حقيقت روشن شود. هاتوا برهانكم ان كنتم صادقين!اگر آقاي رئيس و انصار و اعوان شان، ذره اي به عملكردشان باور دارند، در يك مناظره باز با داشنجويان شركت كرده و برهان و استدلال خود را مطرح كنند. ما نيز برهان خود را دال بر بي گناهي مان ارائه مي كنيم تا سيه روي شود هر كه در او غش باشد.خواستاريم اين مناظره در حضور دانشجويان انجام شود و حاضريم در اين صورت به تمام سوالات و شبهات پاسخ دهيم. در مقابل ايشان بايد پاسخ دهند كه چرا و به چه حقي دانشجويان منتقد را از تحصيل محروم مي كنند؟ به چه اجازه اي در كميته انضباطي ايشان به دانشجويان توهين مي شود؟ چرا كميته انضباطي به هيچ مرجعي پاسخگو نيست؟ بر چه اساسي در كميته انضباطي بدون تفهيم اتهام و بدون امكان دفاع براي دانشجويان احكام سنگين صادر مي شود؟ اين رسم كجاست و كدام عدالت و منطق و قانون و شرع و شعور اين موضوع را تائيد مي كند؟ كدام قانون اجازه مي دهد كه دانشجويان را ممنوع الورود كنند و به خانه خود راه ندهند؟ به چه دليل دانشگاه علامه در برارب حكم دستگاه قضائي مبني بر برائت دانشجو تمكين نمي كند؟ چرا ايشان به جاي پاسخگويي به سوالات دانشجويان به آنها توهين مي كند و تهمت و افترا مي زند و آنان را چاقوكش خطاب مي كند؟ چرا دانشجويان را به خاطر تجمعي كه طبق اصل 20قانون اساسي مجاز است، محاكمه مي كند؟ و بسياري سوالات ديگر .اما متاسفانه شنيده ها حاكي از اين است كه براي يكي از همكلاسي هايمان(دانشجوي كارشناسي ارشد حقوق بشر) حكمي صادر شده كه ممكن است منجر به اخراج وي از دانشگاه شود. مسئولان دانشگاه متوجه باشند كه اگر اين اتفاق بيفتد، دانشجويان ساكت نخواهند ماند و كميته دفاع از حق تحصيل و دانشجويان به هيچ عنوان اين حكم را نپذيرفته و به هر قيمتي در برابر اجراي آن خواهند ايستاد. ما فقط خواستار اجراي قانون و عدالت هستيم. منطق ما منطق زور نيست، منطق كلمه و كلام است. كساني كه پشت درهاي بسته كميته انضباطي و حراست سعي در ترساندن ما داشته و دارند، اگر مي توانند بهتر است در برابر كلام با كلام مقابله كنند و گرنه شمشر كشيدن در برابر كلام، هنر نيست.

هیچ نظری موجود نیست: