اعضاي شوراي صنفي مرکزي دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي تهران در نامه‌اي به رييس دانشگاه در اعتراض به آنچه آن را حذف تدريجي شورا از عرصه تصميم گيريها و تصميم سازيها، مديريت غيرپاسخگوي به ويژه در معاونت دانشجويي فرهنگي و تفسير به رأي آيين‌نامه‌ها و قوانين در جهت توجيه عملکرد ناميدند، استعفاء دادند.در اين نامه خطاب به رييس دانشگاه علوم پزشکي تهران آمده است: همانطور که مستحضريد، دانشگاه مبدا همه تحولات است و اگر دانشگاه يک کشوري اصلاح شود ، آن کشور اصلاح مي شود و اصلاح دانشگاهها و رسيدن به چشم انداز سازمانيشان جز با مشارکت مؤثر و واقعي دانشجويان به عنوان فلسفه وجودي دانشگاه ميسر نخواهد بود. به جرأت مي‌توان گفت شوراهاي صنفي با توجه به فرايند شکل گيري شان بر اساس آراي مستقيم دانشجويان ، مردمي‌ترين نهاد دانشجوئي دانشگاه به شمار ميروند و اين نهاد که شايد بتوان از آن به «عصاره دانشجويان در پي گيري مطالبات قانوني شان » ياد کرد ، در دانشگاه علوم پزشکي تهران به عنوان نماد آموزش عالي ، اولين و بزرگترين دانشگاه علوم پزشکي کشور به واسطه حضور نخبگان جامعه در آن اهميتي دو چندان مي يابد. فلسفه وجودي شوراي صنفي ، مشورت و نظارت در امور مرتبط با سرنوشت دانشجويان است اما متأسفانه در چند سال اخير اين شورا در دانشگاه علوم پزشکي تهران از سوي مسئولين جدي گرفته نشده و نگاه تيم مديريتي دانشگاه به شورا در جهت بازدارندگي بوده است تا بالندگي. در ادامه اين نامه آمده است: محدود ساختن حيطه فعاليت شوراي صنفي با استناد به « نقش مشورتي و نظارتي» و نه «اجرايي» شوراي صنفي در آئين‌نامه، حذف تدريجي شوراي صنفي از حضور مؤثر در شوراي دانشجوئي به عنوان تنها نهادي که در آن امکان تأثير گذاري شوراي صنفي در تصميمات سرنوشت ساز دانشجويان وجود دارد ، سرباز زدن مسئولين از پاسخگوئي به شوراي صنفي عليرغم تأکيدات رييس جمهور بر لزوم پاسخگو بودن، عدم همکاري مؤثر در برگزاري انتخابات شوراي صنفي بويژه در دانشکده ها و در يک جمله «حذف تدريجي تنها نهاد تأثير گذار در پي گيري مطالبات صنفي – رفاهي – معيشتي دانشجويان از عرصه دانشگاه » آنگونه عرصه را به اين نهاد دانشجوئي تنگ کرده است که اهتمام و اراده اعضاي شوراي صنفي دانشگاه براي ماندن و بودن، به تدريج با يأس و نا اميدي از حصول مطالبات قانوني دانشجويان همراه شده است. در شرايط فعلي، شوراي صنفي مرکزي دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي تهران به عنوان بالاترين نهاد صنفي دانشگاه، ديگر ادامه فعاليت در جهت پي گيري خواسته هاي دانشجويان را ممکن ندانسته و ضمن تقاضاي استعفا، آمادگي خود را جهت بيان زمينه ها و دلايل اين تصميم تاريخي در کارنامه شوراي صنفي اعلام مي دارد.۱۳۸۶ آبان ۶, یکشنبه
استعفای شورای صنفی دانشگاه علوم پزشکی تهران
اعضاي شوراي صنفي مرکزي دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي تهران در نامه‌اي به رييس دانشگاه در اعتراض به آنچه آن را حذف تدريجي شورا از عرصه تصميم گيريها و تصميم سازيها، مديريت غيرپاسخگوي به ويژه در معاونت دانشجويي فرهنگي و تفسير به رأي آيين‌نامه‌ها و قوانين در جهت توجيه عملکرد ناميدند، استعفاء دادند.در اين نامه خطاب به رييس دانشگاه علوم پزشکي تهران آمده است: همانطور که مستحضريد، دانشگاه مبدا همه تحولات است و اگر دانشگاه يک کشوري اصلاح شود ، آن کشور اصلاح مي شود و اصلاح دانشگاهها و رسيدن به چشم انداز سازمانيشان جز با مشارکت مؤثر و واقعي دانشجويان به عنوان فلسفه وجودي دانشگاه ميسر نخواهد بود. به جرأت مي‌توان گفت شوراهاي صنفي با توجه به فرايند شکل گيري شان بر اساس آراي مستقيم دانشجويان ، مردمي‌ترين نهاد دانشجوئي دانشگاه به شمار ميروند و اين نهاد که شايد بتوان از آن به «عصاره دانشجويان در پي گيري مطالبات قانوني شان » ياد کرد ، در دانشگاه علوم پزشکي تهران به عنوان نماد آموزش عالي ، اولين و بزرگترين دانشگاه علوم پزشکي کشور به واسطه حضور نخبگان جامعه در آن اهميتي دو چندان مي يابد. فلسفه وجودي شوراي صنفي ، مشورت و نظارت در امور مرتبط با سرنوشت دانشجويان است اما متأسفانه در چند سال اخير اين شورا در دانشگاه علوم پزشکي تهران از سوي مسئولين جدي گرفته نشده و نگاه تيم مديريتي دانشگاه به شورا در جهت بازدارندگي بوده است تا بالندگي. در ادامه اين نامه آمده است: محدود ساختن حيطه فعاليت شوراي صنفي با استناد به « نقش مشورتي و نظارتي» و نه «اجرايي» شوراي صنفي در آئين‌نامه، حذف تدريجي شوراي صنفي از حضور مؤثر در شوراي دانشجوئي به عنوان تنها نهادي که در آن امکان تأثير گذاري شوراي صنفي در تصميمات سرنوشت ساز دانشجويان وجود دارد ، سرباز زدن مسئولين از پاسخگوئي به شوراي صنفي عليرغم تأکيدات رييس جمهور بر لزوم پاسخگو بودن، عدم همکاري مؤثر در برگزاري انتخابات شوراي صنفي بويژه در دانشکده ها و در يک جمله «حذف تدريجي تنها نهاد تأثير گذار در پي گيري مطالبات صنفي – رفاهي – معيشتي دانشجويان از عرصه دانشگاه » آنگونه عرصه را به اين نهاد دانشجوئي تنگ کرده است که اهتمام و اراده اعضاي شوراي صنفي دانشگاه براي ماندن و بودن، به تدريج با يأس و نا اميدي از حصول مطالبات قانوني دانشجويان همراه شده است. در شرايط فعلي، شوراي صنفي مرکزي دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي تهران به عنوان بالاترين نهاد صنفي دانشگاه، ديگر ادامه فعاليت در جهت پي گيري خواسته هاي دانشجويان را ممکن ندانسته و ضمن تقاضاي استعفا، آمادگي خود را جهت بيان زمينه ها و دلايل اين تصميم تاريخي در کارنامه شوراي صنفي اعلام مي دارد.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر