دانشجویان آزاد شده دانشگاه امیرکبیر به همراه علی وفقی یک عضو آزاد شده شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و خانواده احسان منصوری، یکی از سه دانشجویی که همچنان در بند ۲۰۹ زندان اوین در بازداشت به سر می برد، با رئیس دادگستری استان تهران دیدار کردند.
به گزارش خبرنامه امیرکبیر این دیدار روز شنبه ۳ شهریورماه در دفتر علیرضا آوایی انجام شد و محمدلو، یکی از اعضای کمیسیون حقوق بشر اسلامی، نیز دانشجویان آزاد شده را در این دیدار همراهی می کرد. در ابتدای این دیدار، محمدلو ضمن تشکر از رئیس دادگستری استان تهران در خصوص پیگیری هایی که جهت آزادی دانشجویان در بند داشته است، اظهار داشت: «تعداد زیادی از دانشجویان دربند طی هفته های گذشته با پیگیری هایی که خانواده های ایشان، نمایندگان مجلس و مسئولین قوه قضاییه داشتند آزاد شدند. اما متاسفانه تغییری در وضعیت سه دانشجوی دانشگاه امیرکبیر که از بقیه دانشجویان زودتر بازداشت شده بودند و تا الان مدت زیادی را در بازداشت به سر برده اند ایجاد نشده است.»محمدلو با بیان این که خانواده این سه دانشجو، تلاش های زیادی را جهت حل و فصل موضوع فرزندانشان از طریق دیدار با مقامات قوه قضاییه داشته اند، خاطرنشان کرد: «ما تلاش زیادی کردیم تا با همکاری مقامات مسئول در قوه قضاییه مشکل بازداشت این سه دانشجو را حل کنیم اما متاسفانه هر چه بیشتر تلاش می کنیم، وضعیت ایشان به جای آن که بهتر بشود، بدتر شده است. به عنوان مثال پس از آن که ریاست محترم قوه قضاییه دستور آزادی این سه دانشجو را صادر کردند، ملاقات ها و تماس های تلفنی ایشان هم قطع شد و بار دیگر آن ها را به سلول انفرادی منتقل کرده اند.» محمدلو در پایان سخنان خود از رئیس دادگستری استان تهران خواست با توجه به زمان بسیار طولانی بازداشت این دانشجویان و همچنین پیگیری چندین ماهه خانواده های ایشان، وضعیت احمد قصابان، احسان منصوری و مجید توکلی را با جدیتی بیش از پیش دنبال نماید.در ادامه این دیدار آوایی از یکی از دانشجویان امیرکبیر خواست جریان انتشار نشریات موهن و التهاب یکباره فضای دانشگاه امیرکبیر را مفصلا توضیح دهد. این دانشجو ضمن تشکر از رئیس دادگستری که در زمان بازداشت پیگیر وضعیت ایشان بوده، گفت: «به نظر ما سرآغاز داستان دانشگاه امیرکبیر دقیقا به یک سال پیش باز می گردد. در خردادماه ۸۵ مدیریت دانشگاه امیرکبیر با ادله ای غیرحقوقی و غیرقانونی انتخابات انجمن اسلامی را فاقد وجاهت دانست. اما دانشجویان علیرغم خواست مدیریت دانشگاه انتخابات را برگزار کردند. مدیریت هم در اواسط تابستان و در نیمه های شب اقدام به تخریب ساختمان انجمن کرد. همین امر دانشجویان را بر آن داشت تا از طریق نشریات خود اعتراض خود را به گوش مسئولین برسانند.»این دانشجو در ادامه با بیان این که با تعطیلی انجمن اسلامی فعالیت دانشجویان در غالب نشریات ادامه پیدا کرد، گفت: «مدیریت دانشگاه امیرکبیر کلیه مطالبات دانشجویان را نادیده گرفت و پاسخ انتقاد دانشجویان را با اخراج و محرومیت از تحصیل داد. این فشارها بر دانشجویان ادامه یافت تا این که آقای احمدی نژاد تصمیم گرفت به پلی تکنیک بیاید و در روز حضور آقای احمدی نژاد از صبح زود مدیریت دانشگاه با پر کردن سالن به وسیله دانشجویان دانشگاه های دیگر که به صورت هماهنگ شده به آنجا آورده شده بودند سعی کرد دیداری نمایشی را با آقای رئیس جمهور ترتیب دهد که این عمل بر شدت خشم دانشجویان افزود. حاصل آن همه فشار و زدن و بستن و اخراج و تعلیق آن شد که همه می دانیم.»در ادامه این دانشجوی آزاد شده دانشگاه امیرکبیر با اشاره به این که آن زمان به سبب موج رسانه ای ایجاد شده در خصوص این ماجرا دست خیلی ها برای برخود با دانشجویان کوتاه بود، خاطر نشان کرد: «ما از همان زمان فهمیدیم که خیلی ها کینه دانشجویان پلی تکنیک را به دل گرفته اند و دیر یا زود باید خود را برای یک برخورد سنگین آماده کنیم. دانشجویان به فعالیت های قانونی خود ادامه دادند تا این که در اردیبهشت امسال به روال هر سال قرار شد انتخابات انجمن اسلامی برگزار شود. عده ای منشا تمام فعالیت های دانشجویان را نشریات می دانستند و به نظر ما می خواستند با جعل نشریات دانشجویی و انتشار مطالب موهن در آن ها، هم زمینه تعطیلی نشریات را فراهم کنند، هم انجمن اسلامی امیرکبیر را بدنام کنند و جلوی فعالیتش را بگیرند و هم زمینه برخورد شدیدی را با فعالین دانشجویی پلی تکنیک به وجود آورند.»این دانشجو با اشاره به حوادث روز ۱۰ اردیبهشت دانشگاه امیرکبیر، اظهار داشت: «به یکباره ساعت ۲-۳ بعدازظهر و در حالی که دانشگاه خلوت شده بود متوجه شدیم چند نشریه جعلی در دانشگاه پخش شده و متعاقب آن بسیاری از بسیجیان از دانشگاه های دیگر در ساختمان ریاست دانشگاه دست به تجمع زده اند. ما از همان ابتدا که متوجه قضایا شدیم و با توجه به واکنش هایی سریع و غیرطبیعی که طرف مقابل از خود بروز می داد، انتساب این نشریات به خود را رد کردیم و بر طرح ریزی سناریویی غیراخلاقی بر علیه دانشجویان دانشگاه امیرکبیر تاکید کردیم. اما عده ای عزم خود را جهت پیش بردن این پروژه جزم کرده بودند و بدون توجه به این مسایل ما را دستگیر کردند و اتهام انتشار نشریات را متوجه ما ساختند.»رئیس دادگستری استان تهران از این دانشجو پرسید، «شما انتساب این نشریات به خودتان را رد می کنید؟» که این دانشجو پاسخ داد: «بله، ما چه قبل از بازداشت و چه در طول مدت بازداشت و چه الان که آزاد شدیم همواره تاکید کردیم که این نشریات جعلی است و ما خودمان شاکی این پرونده هستیم.» در ادامه دو نفر دیگر از دانشجویان آزاد شده دانشگاه امیرکبیر به توضیح شرایط بازداشت خود در بند ۲۰۹ زندان اوین پرداختند. این دانشجویان ضمن بیان موارد بدرفتاری بازجوها در حین بازجویی به نامه خود پس از آزادی به آوایی و درخشان نیا، قائم مقام دادگستری استان تهران، اشاره کردند و از این که دفتر روابط عمومی دادگستری وقت ملاقات به ایشان نداده گلایه کرده و اظهار داشتند: «ما هفته ای پس از آزادی به دفتر روابط عمومی دادگستری مراجعه کردیم تا وقت ملاقات بگیریم اما مسئول مربوطه به ما گفت دستور داده اند که برای دانشجویان و دیگر پرونده های امنیتی وقت ملاقات ندهند.»به گزارش خبرنامه امیرکبیر در ادامه این دیدار علی وفقی، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، به بیان چگونگی بازداشت و شرایط نگه داری خود در بند ۲۰۹ زندان اوین اشاره کرد و گفت: «در تمام مدت بازداشت من را در سلول انفرادی، که عده ای اصرار دارند به آن سوئیت مجهز بگویند، نگه داری کردند. سلولی ۲ در ۳ ای که فقط یک شیر آب داشت، یک موکت، یک لامپ ۱۰۰ وات که همیشه روشن بود و پنجره ای که فقط می توانستیم روز و شب را تشخیص بدهیم، به همراه چند پتو و یک حوله که در ابتدای انتقال به این بند به ما داده شده بود. ما هفته ای فقط یک مرتبه اجازه داشتیم به مدت ۱۵ دقیقه به هواخوری برویم که وضعیت هواخوری هم به این صورت بود که سقف یکی از همین سلول ها برداشته بودند و مثل پاسیو سقفش را شیشه ای کرده بودند و تنها حسنش هم این بود که می توانستیم خورشید را ببینیم.»علی وفقی در ادامه با بیان این که شرایط بهداشتی سلول ها هم اصلا مساعد نبود گفت که سلول ها سوسک داشته اند. این عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت با اشاره به این که گهگاه برخوردهای نامناسبی از سوی نگهبان ها یا بازجوها با ایشان صورت می گرفت، در خصوص نحوه رفتار با دانشجویان دانشگاه امیرکبیر گفت: «من به جرات می توانم بگویم نحوه بازجویی و برخورد بازجوها با دانشجویان پلی تکنیک به کلی با ما تفاوت داشت. من در طول مدت بازداشت گاها در رفت و آمدها دانشجویان دانشگاه امیرکبیر را می دیدم که چگونه با آن ها برخورد می کردند. چند بار هم توانستم با آن ها صحبت کنم. همین مسئله باعث شد در طول مدت بازداشت شرایط خودم را فراموش کنم و فقط به این دانشجویان که واقعا رفتارهای زشت و زننده ای با آن ها داشته اند، فکر کنم.»عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم در ادامه سخنان خود با اشاره به آشنایی نزدیکش با مجید توکلی، یکی از دانشجویان در بند، خاطرنشان کرد: «من به بازجوی خود می گفتم که من هر کسی را نشناسم، مجید توکلی را خوب می شناسم. به ایشان می گفتم مجید، فرد مقید و باایمانی است و اصلا باور کردنی نیست که او در انتشار این نشریات دست داشته باشد. که بازجو به من می گفت، شما به مسئله دانشگاه امیرکبیر کاری نداشته باشید. قضیه دانشگاه امیرکبیر، اصلا قضیه ای جداگانه ای است که ربطی به شما پیدا نمی کند. دانشجویانی هم که از این دانشگاه دستگیر کرده ایم خودشان اعتراف کرده اند.»وفقی در پایان سخنان خود به عدم نظارت لازم و موثر در مرحله بازپرسی دانشجویان در بند و ضربه سنگین به دانشجویان از این جهت، اشاره کرد و گفت: «اگر توانایی اجرایی کردن دستور رئیس قوه قضاییه مبنی بر آزاد نمودن این سه دانشجو وجود ندارد، حداقل درخواست ما از جنابعالی این است که در مرحله تشکیل دادگاه و تعیین قاضی پرونده سعی شود، قاضی بی طرفی برای پرونده دانشجویان در نظر گرفته شود.»در ادامه این جلسه، رئیس دادگستری تهران ضمن اشاره به دیدار خانواده دانشجویان در بند با سعید مرتضوی، دادستان استان تهران، از خانواده منصوری خواست به شرح این دیدار بپردازند. پدر احسان منصوری ضمن ابراز نارضایتی شدید از برخود مرتضوی با خانواده دانشجویان گفت: «ایشان در طول دیدار با ما به صورت مداوم در حال توهین و تهدید ما بود. از در که وارد شدیم ایشان به چادر همسر بنده و مادر احمد قصابان اشاره کرد و گفت مگر شما مسلمانید که حجاب دارید؟! از نظر من شما کافرید. ایشان همچنین به ما گفت چه کسی گفته این دانشجوها شکنجه شده اند؟! من باید بگویم که من می گویم شکنجه نشده اند. اصلا شکنجه شدن بچه هایتان را به هر الاغی بگویید، می خندد.»پدر احسان منصوری در ادامه به بخش دیگری از سخنان مرتضوی اشاره کرد و گفت: «ایشان به ما گفتند شما که می گویید بچه هایتان شکنجه جنسی شده اند، اصلا می دانید شکنجه جنسی یعنی چه؟ سپس آقای مرتضوی شروع کردند در حضور همسران ما برداشت خودشان را از شکنجه جنسی در مورد زن و مرد توضیح دادن و بعد از ما پرسیدند حالا بگویید ببینم بچه هایتان شکنجه جنسی شده اند یا نه؟! چنان که من حتی از فکر کردن به حرف های آقای مرتضوی شرم دارم ولی برای دفاع از فرزندم حاضرم جمله به جمله سخنان ایشان را خدمتتان عرض کنم.» آوایی با قطع سخنان پدر احسان منصوری از وی خواهش کرد از این قسمت عبور کند.پدر این دانشجوی در بند در ادامه اظهار داشت: «ما به آقای مرتضوی گفتیم ما برای حل این مشکل با آقای جمشیدی، سخنگوی قوه قضاییه، هم دیدار داشتیم که آقای مرتضوی در جواب گفتند جمشیدی دیگر کیست؟! برای این موضوع باید با من صحبت کنید. شیر این پرونده دست من است، بخواهم بازش می کنم، نخواهم می بندمش. تا الان یک خط متوسط روی پرونده این دانشجویان کشیده بودم. اگر بخواهم، آن ها را طوری ادب می کنم که تا هفت پشتتان بسوزید. مرتضوی به ما گفت نشریات کار همین سه نفر بوده و تا ندامتنامه ننویسند آزادشان نمی کنم. ایشان گفتند ظاهرا نه بچه هایتان ادب شده اند و نه خودتان و من می خواهم هم آن ها را ادب کنم و هم شما را. الان هم آن ها را به سلول انفرادی منتقل کرده ام و دیگر تا ادب نشوید نه از تلفن خبری هست و نه از ملاقات.»در انتهای این دیدار، آوایی با اظهار تاسف نسبت به شرایط به وجود آمده برای دانشجویان گفت: «من از ابتدا پیگیر وضعیت دانشجویان بودم و بارها با مسئولین در مورد شرایط آن ها صحبت کرده ام. اما عده ای به من می گویند تو گول حرف های چند جوان دانشجو را خورده ای که برای من این حرف ها اصلا اهمیتی ندارد.»رئیس دادگستری استان تهران در ادامه با اشاره به انتشار اخباری مبنی بر بدرفتاری با دانشجویان در زمان بازداشت اظهار داشت: «من می خواستم در این مورد حتما به صورت حضوری دانشجویانی که آزاد شده اند را ببینم و از نزدیک با آن ها صحبت کنم و شرایط نگه داری و بازجویی هایشان را از زبان خودشان بشنوم. که دستور اخیر رئیس قوه قضاییه مبنی بر پیگیری قضیه شکنجه دانشجویان وظیفه مرا در این خصوص دو چندان کرد.»علیرضا آوایی، با مهم خواندن بحث پیگیری شکنجه دانشجویان گفت: «این بحث در حال حاضر به صورت جدی در دفتر نظارت بر حسن اجرای قانون حقوق شهروندی در حال پیگیری است. اما مهم تر از این مسئله در حال حاضر آزادی ۳ دانشجوی دیگر است و من تمام تلاش خود را جهت بهبود وضعیت ایشان انجام خواهم داد.»در حاشیه:
- در این دیدار به جز آوایی، رئیس دادگستری دو نفر دیگر که نام، سمت و علت حضور آن ها برای دانشجویان توضیح داده نشد، در جلسه حضور داشتند.- یکی از دو نفری که در دفتر رئیس دادگستری حضور داشت، در طول مدت این جلسه سخنان مطرح شده از جانب دانشجویان را یادداشت می کرد. این فرد در حین جلسه از دانشجویان سوالاتی از دانشجویان پرسید. وی با اشاره به دیدار محمود احمدی نژاد از دانشگاه امیرکبیر مدعی شد: «آقای احمدی نژاد در آن روز دموکراسی نابی را پیش چشم تمام جهان به نمایش گذاشتند و آن ماجرا به نفع دولت تمام شد. به نظر نمی رسد ایشان یا دولتمردانش بخواهند با برخورد این چنینی با دانشجویان آن دستاورد و آن دموکراسی ناب را خدشه دار کنند.» یکی از دانشجویان در پاسخ گفت: «اولا، به نظر ما آن چه در پلی تکنیک اتفاق افتاد نه یک دموکراسی ناب که خارج شدن کنترل سالن از دست گارد ریاست جمهوری و افرادی که با برنامه ریزی به آن جا آورده شده بودند بود، ثانیا ما برای مناظره سیاسی اینجا نیامدیم. آقای آوایی از من خواستند از دید خودم ماجرا را نقل کنم که عرض کردم.» رئیس دادگستری با تایید این که این مسئله موضوع بحث ما نیست، از این فرد خواست وقت جلسه را نگیرد.- فرد مزبور همچنین در بخش دیگری از جلسه به مصاحبه خانواده دانشجویان بازداشت شده با تلویزیون «صدای آمریکا» اشاره کرد و مدعی شد، محمدلو، عضو کمیسیون حقوق بشر اسلامی، طی مصاحبه ای با این رسانه، نظام جمهوری اسلامی را «رژیمی وحشی» خوانده است. محمدلو بلافاصله ضمن تکذیب این سخنان گفت: «این آقا به ما معرفی نشدند و ما ایشان را نمی شناسیم و من هم نمی دانم شناخت ایشان از بنده و روال کاری کمیسیون در چه حد است. بنده حتی یک بار هم با «صدای آمریکا» صحبت نکردم و اصولا روال کاری کمیسیون حقوق بشر اسلامی رسانه ای کردن پیگیری هایش نیست.» که این فرد با عذرخواهی از محمدلو گفت شاید فرد دیگری را با او اشتباه گرفته است. وی همچنین با طرح سوال دیگری از یکی از دیگر از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر، به شکنجه ها و ضرب و شتم هایی که در طول مدت بازداشت این دانشجویان متحمل شده اند اشاره کرد و پرسید: «اگر واقعا این حرف ها صحت دارد، چرا یک بار شما را به بیمارستان انتقال ندادند؟!» که این دانشجو گفت: «ما برای انتقال به بهداری بند ۲۰۹ که فاصله چند قدمی با سلولمان داشت، باید چند روز اصرار و التماس می کردیم. آن وقت شما انتظار داشتید ما را به بیمارستان منتقل کنند؟! گذشته از این بنده بلافاصله پس از آزادی به بیمارستان مراجعه کردم و بستری شدم و شاید چون بستری شدنم را به «صدای آمریکا» نگفتم تا شما بفهمید کار اشتباهی کرده ام!» این فرد بلافاصله پس از اتمام این جلسه کاخ دادگستری را ترک کرد.- در انتهای این دیدار و زمانی که دانشجویان می خواستند از اتاق رئیس دادگستری خارج شوند، مادر احسان منصوری به آوایی گفت اجازه ندادید من صحبت کنم. که آوایی از وی خواست اگر صحبتی دارد بیان کند. مادر احسان منصوری در حالی که گریه می کرد، گفت: «حاج آقا، بچه های ما دارند قربانی مصلحت می شوند. اجازه ندهید این بچه ها قربانی شوند. به من می گویند چرا از بچه ات دفاع می کنی. من مادرم، مگر می توانم ببینم بچه ام را دارند کتک می زنند، شکنجه می کنند و عذابش می دهند ولی آرام باشم و کاری نکنم. من از بچه ام دفاع می کنم چون معتقدم او کاری نکرده و حاضرم هر هزینه ای را در این راه بپردازم.» سخنان مادر احسان منصوری جمع حاضر را به شدت متاثر کرد و آوایی به او گفت: «باور کنید هر کاری از دستم برآید برای این سه نفر انجام می دهم.»
به گزارش خبرنامه امیرکبیر این دیدار روز شنبه ۳ شهریورماه در دفتر علیرضا آوایی انجام شد و محمدلو، یکی از اعضای کمیسیون حقوق بشر اسلامی، نیز دانشجویان آزاد شده را در این دیدار همراهی می کرد. در ابتدای این دیدار، محمدلو ضمن تشکر از رئیس دادگستری استان تهران در خصوص پیگیری هایی که جهت آزادی دانشجویان در بند داشته است، اظهار داشت: «تعداد زیادی از دانشجویان دربند طی هفته های گذشته با پیگیری هایی که خانواده های ایشان، نمایندگان مجلس و مسئولین قوه قضاییه داشتند آزاد شدند. اما متاسفانه تغییری در وضعیت سه دانشجوی دانشگاه امیرکبیر که از بقیه دانشجویان زودتر بازداشت شده بودند و تا الان مدت زیادی را در بازداشت به سر برده اند ایجاد نشده است.»محمدلو با بیان این که خانواده این سه دانشجو، تلاش های زیادی را جهت حل و فصل موضوع فرزندانشان از طریق دیدار با مقامات قوه قضاییه داشته اند، خاطرنشان کرد: «ما تلاش زیادی کردیم تا با همکاری مقامات مسئول در قوه قضاییه مشکل بازداشت این سه دانشجو را حل کنیم اما متاسفانه هر چه بیشتر تلاش می کنیم، وضعیت ایشان به جای آن که بهتر بشود، بدتر شده است. به عنوان مثال پس از آن که ریاست محترم قوه قضاییه دستور آزادی این سه دانشجو را صادر کردند، ملاقات ها و تماس های تلفنی ایشان هم قطع شد و بار دیگر آن ها را به سلول انفرادی منتقل کرده اند.» محمدلو در پایان سخنان خود از رئیس دادگستری استان تهران خواست با توجه به زمان بسیار طولانی بازداشت این دانشجویان و همچنین پیگیری چندین ماهه خانواده های ایشان، وضعیت احمد قصابان، احسان منصوری و مجید توکلی را با جدیتی بیش از پیش دنبال نماید.در ادامه این دیدار آوایی از یکی از دانشجویان امیرکبیر خواست جریان انتشار نشریات موهن و التهاب یکباره فضای دانشگاه امیرکبیر را مفصلا توضیح دهد. این دانشجو ضمن تشکر از رئیس دادگستری که در زمان بازداشت پیگیر وضعیت ایشان بوده، گفت: «به نظر ما سرآغاز داستان دانشگاه امیرکبیر دقیقا به یک سال پیش باز می گردد. در خردادماه ۸۵ مدیریت دانشگاه امیرکبیر با ادله ای غیرحقوقی و غیرقانونی انتخابات انجمن اسلامی را فاقد وجاهت دانست. اما دانشجویان علیرغم خواست مدیریت دانشگاه انتخابات را برگزار کردند. مدیریت هم در اواسط تابستان و در نیمه های شب اقدام به تخریب ساختمان انجمن کرد. همین امر دانشجویان را بر آن داشت تا از طریق نشریات خود اعتراض خود را به گوش مسئولین برسانند.»این دانشجو در ادامه با بیان این که با تعطیلی انجمن اسلامی فعالیت دانشجویان در غالب نشریات ادامه پیدا کرد، گفت: «مدیریت دانشگاه امیرکبیر کلیه مطالبات دانشجویان را نادیده گرفت و پاسخ انتقاد دانشجویان را با اخراج و محرومیت از تحصیل داد. این فشارها بر دانشجویان ادامه یافت تا این که آقای احمدی نژاد تصمیم گرفت به پلی تکنیک بیاید و در روز حضور آقای احمدی نژاد از صبح زود مدیریت دانشگاه با پر کردن سالن به وسیله دانشجویان دانشگاه های دیگر که به صورت هماهنگ شده به آنجا آورده شده بودند سعی کرد دیداری نمایشی را با آقای رئیس جمهور ترتیب دهد که این عمل بر شدت خشم دانشجویان افزود. حاصل آن همه فشار و زدن و بستن و اخراج و تعلیق آن شد که همه می دانیم.»در ادامه این دانشجوی آزاد شده دانشگاه امیرکبیر با اشاره به این که آن زمان به سبب موج رسانه ای ایجاد شده در خصوص این ماجرا دست خیلی ها برای برخود با دانشجویان کوتاه بود، خاطر نشان کرد: «ما از همان زمان فهمیدیم که خیلی ها کینه دانشجویان پلی تکنیک را به دل گرفته اند و دیر یا زود باید خود را برای یک برخورد سنگین آماده کنیم. دانشجویان به فعالیت های قانونی خود ادامه دادند تا این که در اردیبهشت امسال به روال هر سال قرار شد انتخابات انجمن اسلامی برگزار شود. عده ای منشا تمام فعالیت های دانشجویان را نشریات می دانستند و به نظر ما می خواستند با جعل نشریات دانشجویی و انتشار مطالب موهن در آن ها، هم زمینه تعطیلی نشریات را فراهم کنند، هم انجمن اسلامی امیرکبیر را بدنام کنند و جلوی فعالیتش را بگیرند و هم زمینه برخورد شدیدی را با فعالین دانشجویی پلی تکنیک به وجود آورند.»این دانشجو با اشاره به حوادث روز ۱۰ اردیبهشت دانشگاه امیرکبیر، اظهار داشت: «به یکباره ساعت ۲-۳ بعدازظهر و در حالی که دانشگاه خلوت شده بود متوجه شدیم چند نشریه جعلی در دانشگاه پخش شده و متعاقب آن بسیاری از بسیجیان از دانشگاه های دیگر در ساختمان ریاست دانشگاه دست به تجمع زده اند. ما از همان ابتدا که متوجه قضایا شدیم و با توجه به واکنش هایی سریع و غیرطبیعی که طرف مقابل از خود بروز می داد، انتساب این نشریات به خود را رد کردیم و بر طرح ریزی سناریویی غیراخلاقی بر علیه دانشجویان دانشگاه امیرکبیر تاکید کردیم. اما عده ای عزم خود را جهت پیش بردن این پروژه جزم کرده بودند و بدون توجه به این مسایل ما را دستگیر کردند و اتهام انتشار نشریات را متوجه ما ساختند.»رئیس دادگستری استان تهران از این دانشجو پرسید، «شما انتساب این نشریات به خودتان را رد می کنید؟» که این دانشجو پاسخ داد: «بله، ما چه قبل از بازداشت و چه در طول مدت بازداشت و چه الان که آزاد شدیم همواره تاکید کردیم که این نشریات جعلی است و ما خودمان شاکی این پرونده هستیم.» در ادامه دو نفر دیگر از دانشجویان آزاد شده دانشگاه امیرکبیر به توضیح شرایط بازداشت خود در بند ۲۰۹ زندان اوین پرداختند. این دانشجویان ضمن بیان موارد بدرفتاری بازجوها در حین بازجویی به نامه خود پس از آزادی به آوایی و درخشان نیا، قائم مقام دادگستری استان تهران، اشاره کردند و از این که دفتر روابط عمومی دادگستری وقت ملاقات به ایشان نداده گلایه کرده و اظهار داشتند: «ما هفته ای پس از آزادی به دفتر روابط عمومی دادگستری مراجعه کردیم تا وقت ملاقات بگیریم اما مسئول مربوطه به ما گفت دستور داده اند که برای دانشجویان و دیگر پرونده های امنیتی وقت ملاقات ندهند.»به گزارش خبرنامه امیرکبیر در ادامه این دیدار علی وفقی، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، به بیان چگونگی بازداشت و شرایط نگه داری خود در بند ۲۰۹ زندان اوین اشاره کرد و گفت: «در تمام مدت بازداشت من را در سلول انفرادی، که عده ای اصرار دارند به آن سوئیت مجهز بگویند، نگه داری کردند. سلولی ۲ در ۳ ای که فقط یک شیر آب داشت، یک موکت، یک لامپ ۱۰۰ وات که همیشه روشن بود و پنجره ای که فقط می توانستیم روز و شب را تشخیص بدهیم، به همراه چند پتو و یک حوله که در ابتدای انتقال به این بند به ما داده شده بود. ما هفته ای فقط یک مرتبه اجازه داشتیم به مدت ۱۵ دقیقه به هواخوری برویم که وضعیت هواخوری هم به این صورت بود که سقف یکی از همین سلول ها برداشته بودند و مثل پاسیو سقفش را شیشه ای کرده بودند و تنها حسنش هم این بود که می توانستیم خورشید را ببینیم.»علی وفقی در ادامه با بیان این که شرایط بهداشتی سلول ها هم اصلا مساعد نبود گفت که سلول ها سوسک داشته اند. این عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت با اشاره به این که گهگاه برخوردهای نامناسبی از سوی نگهبان ها یا بازجوها با ایشان صورت می گرفت، در خصوص نحوه رفتار با دانشجویان دانشگاه امیرکبیر گفت: «من به جرات می توانم بگویم نحوه بازجویی و برخورد بازجوها با دانشجویان پلی تکنیک به کلی با ما تفاوت داشت. من در طول مدت بازداشت گاها در رفت و آمدها دانشجویان دانشگاه امیرکبیر را می دیدم که چگونه با آن ها برخورد می کردند. چند بار هم توانستم با آن ها صحبت کنم. همین مسئله باعث شد در طول مدت بازداشت شرایط خودم را فراموش کنم و فقط به این دانشجویان که واقعا رفتارهای زشت و زننده ای با آن ها داشته اند، فکر کنم.»عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم در ادامه سخنان خود با اشاره به آشنایی نزدیکش با مجید توکلی، یکی از دانشجویان در بند، خاطرنشان کرد: «من به بازجوی خود می گفتم که من هر کسی را نشناسم، مجید توکلی را خوب می شناسم. به ایشان می گفتم مجید، فرد مقید و باایمانی است و اصلا باور کردنی نیست که او در انتشار این نشریات دست داشته باشد. که بازجو به من می گفت، شما به مسئله دانشگاه امیرکبیر کاری نداشته باشید. قضیه دانشگاه امیرکبیر، اصلا قضیه ای جداگانه ای است که ربطی به شما پیدا نمی کند. دانشجویانی هم که از این دانشگاه دستگیر کرده ایم خودشان اعتراف کرده اند.»وفقی در پایان سخنان خود به عدم نظارت لازم و موثر در مرحله بازپرسی دانشجویان در بند و ضربه سنگین به دانشجویان از این جهت، اشاره کرد و گفت: «اگر توانایی اجرایی کردن دستور رئیس قوه قضاییه مبنی بر آزاد نمودن این سه دانشجو وجود ندارد، حداقل درخواست ما از جنابعالی این است که در مرحله تشکیل دادگاه و تعیین قاضی پرونده سعی شود، قاضی بی طرفی برای پرونده دانشجویان در نظر گرفته شود.»در ادامه این جلسه، رئیس دادگستری تهران ضمن اشاره به دیدار خانواده دانشجویان در بند با سعید مرتضوی، دادستان استان تهران، از خانواده منصوری خواست به شرح این دیدار بپردازند. پدر احسان منصوری ضمن ابراز نارضایتی شدید از برخود مرتضوی با خانواده دانشجویان گفت: «ایشان در طول دیدار با ما به صورت مداوم در حال توهین و تهدید ما بود. از در که وارد شدیم ایشان به چادر همسر بنده و مادر احمد قصابان اشاره کرد و گفت مگر شما مسلمانید که حجاب دارید؟! از نظر من شما کافرید. ایشان همچنین به ما گفت چه کسی گفته این دانشجوها شکنجه شده اند؟! من باید بگویم که من می گویم شکنجه نشده اند. اصلا شکنجه شدن بچه هایتان را به هر الاغی بگویید، می خندد.»پدر احسان منصوری در ادامه به بخش دیگری از سخنان مرتضوی اشاره کرد و گفت: «ایشان به ما گفتند شما که می گویید بچه هایتان شکنجه جنسی شده اند، اصلا می دانید شکنجه جنسی یعنی چه؟ سپس آقای مرتضوی شروع کردند در حضور همسران ما برداشت خودشان را از شکنجه جنسی در مورد زن و مرد توضیح دادن و بعد از ما پرسیدند حالا بگویید ببینم بچه هایتان شکنجه جنسی شده اند یا نه؟! چنان که من حتی از فکر کردن به حرف های آقای مرتضوی شرم دارم ولی برای دفاع از فرزندم حاضرم جمله به جمله سخنان ایشان را خدمتتان عرض کنم.» آوایی با قطع سخنان پدر احسان منصوری از وی خواهش کرد از این قسمت عبور کند.پدر این دانشجوی در بند در ادامه اظهار داشت: «ما به آقای مرتضوی گفتیم ما برای حل این مشکل با آقای جمشیدی، سخنگوی قوه قضاییه، هم دیدار داشتیم که آقای مرتضوی در جواب گفتند جمشیدی دیگر کیست؟! برای این موضوع باید با من صحبت کنید. شیر این پرونده دست من است، بخواهم بازش می کنم، نخواهم می بندمش. تا الان یک خط متوسط روی پرونده این دانشجویان کشیده بودم. اگر بخواهم، آن ها را طوری ادب می کنم که تا هفت پشتتان بسوزید. مرتضوی به ما گفت نشریات کار همین سه نفر بوده و تا ندامتنامه ننویسند آزادشان نمی کنم. ایشان گفتند ظاهرا نه بچه هایتان ادب شده اند و نه خودتان و من می خواهم هم آن ها را ادب کنم و هم شما را. الان هم آن ها را به سلول انفرادی منتقل کرده ام و دیگر تا ادب نشوید نه از تلفن خبری هست و نه از ملاقات.»در انتهای این دیدار، آوایی با اظهار تاسف نسبت به شرایط به وجود آمده برای دانشجویان گفت: «من از ابتدا پیگیر وضعیت دانشجویان بودم و بارها با مسئولین در مورد شرایط آن ها صحبت کرده ام. اما عده ای به من می گویند تو گول حرف های چند جوان دانشجو را خورده ای که برای من این حرف ها اصلا اهمیتی ندارد.»رئیس دادگستری استان تهران در ادامه با اشاره به انتشار اخباری مبنی بر بدرفتاری با دانشجویان در زمان بازداشت اظهار داشت: «من می خواستم در این مورد حتما به صورت حضوری دانشجویانی که آزاد شده اند را ببینم و از نزدیک با آن ها صحبت کنم و شرایط نگه داری و بازجویی هایشان را از زبان خودشان بشنوم. که دستور اخیر رئیس قوه قضاییه مبنی بر پیگیری قضیه شکنجه دانشجویان وظیفه مرا در این خصوص دو چندان کرد.»علیرضا آوایی، با مهم خواندن بحث پیگیری شکنجه دانشجویان گفت: «این بحث در حال حاضر به صورت جدی در دفتر نظارت بر حسن اجرای قانون حقوق شهروندی در حال پیگیری است. اما مهم تر از این مسئله در حال حاضر آزادی ۳ دانشجوی دیگر است و من تمام تلاش خود را جهت بهبود وضعیت ایشان انجام خواهم داد.»در حاشیه:
- در این دیدار به جز آوایی، رئیس دادگستری دو نفر دیگر که نام، سمت و علت حضور آن ها برای دانشجویان توضیح داده نشد، در جلسه حضور داشتند.- یکی از دو نفری که در دفتر رئیس دادگستری حضور داشت، در طول مدت این جلسه سخنان مطرح شده از جانب دانشجویان را یادداشت می کرد. این فرد در حین جلسه از دانشجویان سوالاتی از دانشجویان پرسید. وی با اشاره به دیدار محمود احمدی نژاد از دانشگاه امیرکبیر مدعی شد: «آقای احمدی نژاد در آن روز دموکراسی نابی را پیش چشم تمام جهان به نمایش گذاشتند و آن ماجرا به نفع دولت تمام شد. به نظر نمی رسد ایشان یا دولتمردانش بخواهند با برخورد این چنینی با دانشجویان آن دستاورد و آن دموکراسی ناب را خدشه دار کنند.» یکی از دانشجویان در پاسخ گفت: «اولا، به نظر ما آن چه در پلی تکنیک اتفاق افتاد نه یک دموکراسی ناب که خارج شدن کنترل سالن از دست گارد ریاست جمهوری و افرادی که با برنامه ریزی به آن جا آورده شده بودند بود، ثانیا ما برای مناظره سیاسی اینجا نیامدیم. آقای آوایی از من خواستند از دید خودم ماجرا را نقل کنم که عرض کردم.» رئیس دادگستری با تایید این که این مسئله موضوع بحث ما نیست، از این فرد خواست وقت جلسه را نگیرد.- فرد مزبور همچنین در بخش دیگری از جلسه به مصاحبه خانواده دانشجویان بازداشت شده با تلویزیون «صدای آمریکا» اشاره کرد و مدعی شد، محمدلو، عضو کمیسیون حقوق بشر اسلامی، طی مصاحبه ای با این رسانه، نظام جمهوری اسلامی را «رژیمی وحشی» خوانده است. محمدلو بلافاصله ضمن تکذیب این سخنان گفت: «این آقا به ما معرفی نشدند و ما ایشان را نمی شناسیم و من هم نمی دانم شناخت ایشان از بنده و روال کاری کمیسیون در چه حد است. بنده حتی یک بار هم با «صدای آمریکا» صحبت نکردم و اصولا روال کاری کمیسیون حقوق بشر اسلامی رسانه ای کردن پیگیری هایش نیست.» که این فرد با عذرخواهی از محمدلو گفت شاید فرد دیگری را با او اشتباه گرفته است. وی همچنین با طرح سوال دیگری از یکی از دیگر از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر، به شکنجه ها و ضرب و شتم هایی که در طول مدت بازداشت این دانشجویان متحمل شده اند اشاره کرد و پرسید: «اگر واقعا این حرف ها صحت دارد، چرا یک بار شما را به بیمارستان انتقال ندادند؟!» که این دانشجو گفت: «ما برای انتقال به بهداری بند ۲۰۹ که فاصله چند قدمی با سلولمان داشت، باید چند روز اصرار و التماس می کردیم. آن وقت شما انتظار داشتید ما را به بیمارستان منتقل کنند؟! گذشته از این بنده بلافاصله پس از آزادی به بیمارستان مراجعه کردم و بستری شدم و شاید چون بستری شدنم را به «صدای آمریکا» نگفتم تا شما بفهمید کار اشتباهی کرده ام!» این فرد بلافاصله پس از اتمام این جلسه کاخ دادگستری را ترک کرد.- در انتهای این دیدار و زمانی که دانشجویان می خواستند از اتاق رئیس دادگستری خارج شوند، مادر احسان منصوری به آوایی گفت اجازه ندادید من صحبت کنم. که آوایی از وی خواست اگر صحبتی دارد بیان کند. مادر احسان منصوری در حالی که گریه می کرد، گفت: «حاج آقا، بچه های ما دارند قربانی مصلحت می شوند. اجازه ندهید این بچه ها قربانی شوند. به من می گویند چرا از بچه ات دفاع می کنی. من مادرم، مگر می توانم ببینم بچه ام را دارند کتک می زنند، شکنجه می کنند و عذابش می دهند ولی آرام باشم و کاری نکنم. من از بچه ام دفاع می کنم چون معتقدم او کاری نکرده و حاضرم هر هزینه ای را در این راه بپردازم.» سخنان مادر احسان منصوری جمع حاضر را به شدت متاثر کرد و آوایی به او گفت: «باور کنید هر کاری از دستم برآید برای این سه نفر انجام می دهم.»
خبرنامه امیرکبیر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر