انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) با صدور بیانیه ای از تحصن و اعتراض دانشجویان دانشگاه تربیت معلم حمایت کرد. متن این بیانیه به شرح زیر است:
هر روز که می گذرد کوس رسوایی مردم فریبان عالمگیرتر می شود. شکست های پی در پی دولت نهم در تمام زمینه ها، عرصه را برای ادامه سیاست های پوپولیستی احمدی نژاد و حامیان او تنگ تر ساخته است. مهرورزان چماق به دست که فریاد تغییر مدیریت فاسد و بی کفایت جهان سر می دهند، با آشکار شدن فساد و بی کفایتی خویش، ناتوان از مدیریت در بالاترین تا پایین ترین سطوح داخلی، چاره را در بسط و تشدید خفقان موجود …می بینند تا چند صباحی بیشتر به اقتدار پوشالی خود دلخوش باشند.
در این شرایط فعالین سیاسی و مدنی و آنانی که نمی توانند در برابر نقض حقوق اولیه انسانی در ایران امروز بی اعتنا باشند روزگار سختی را سپری می کنند، و صد البته دانشگاه و جنبش دانشجویی که با ماهیت منتقد و پرسشگر خود همیشه خواب خرگوشی حاکمیت اقتدارگرا را آشفته ساخته و در سیاه ترین دوران ها چراغ “آگاهی” و شعله “اعتراض” را روشن نگاه داشته است، از تعرض وحشیانه تاریک اندیشان رنجی جانکاه می برد.
وزارت علوم و نهادهای امنیتی که این روزها دانشگاه را در چنبره خود دارند، پس از شکست پروژه انقلاب فرهنگی دوم به بهانه اسلامی کردن دانشگاه ها سعی در پیش بردن سیاست های حذفی و محدود کننده خود در دانشگاه ها دارند غافل از اینکه افزایش فشار بر دانشجویان (در کنار ضعف شدید در مدیریت و اجرا که از شاخصه های دولت احمدی نژاد است) نتیجه معکوس داده است. اگر سابقا اعتراضات دانشجویی به چند دانشگاه بزرگ و پر جمعیت محدود می شد، امروز طنین خیزش و اعتراض از دانشگاه های کوچک و بزرگ در جای جای ایران به گوش می رسد و دانشجویان آزادی خواه تا بر آوردن مطالبات بر حقشان از پای نخواهند نشست همچنان که در دانشگاه سهند شاهد آن بودیم.
امروز نیز نمونه دیگری از شجاعت و پایداری دانشجویان را در پیگیری حقوق از دست رفته شان، در دانشگاه تربیت معلم تهران (پردیس کرج) می بینیم. حوادثی که پس از یک هفته اعتراض، تحصن و اعتصاب غذا در دانشگاه تربیت معلم به وقوع پیوسته، اوج قساوت مسئولین آن دانشگاه و وزارت علوم، و حامیان امنیتی شان را در برخورد با دانشجویان نشان می دهد. اعتراضات دانشجویان به کیفیت نامناسب غذا، مشکلات آموزشی و صنفی و فشارهای حراست (مشکلاتی که متأسفانه این روزها در تمامی دانشگاه های کشور عمومیت دارد) با بی توجهی مسئولین دانشگاه روبرو شد و دانشجویان وادر به تحصن برای مطالبه خواسته های خود شدند. تحصنی که در چند روز پیاپی با تجمع و تریبون آزاد چند هزاران نفری دانشجویان پشتیبانی شده و نشان داد که خواسته های متحصنین فریاد تمامی دانشجویان این دانشگاه است. قطع آب و جلوگیری چند روزه از ورود آمبولانس به دانشگاه در حالی که بسیاری از دانشجویان در وضعیت بسیار وخیم جسمی به سر می بردند لکه ننگ دیگری بر کارنامه دولت نهم در عرصه دانشگاه افزود.
در این میان نکته قابل توجه شیوه برخورد مسوولین دانشگاه با دانشجویان است که ظاهرا در همه دانشگاه ها شکل یکسانی دارد: بی توجهی به خواسته ها و مشکلات دانشجویان، قدرت گرفتن نهادهای غیردانشجویی و ضد دانشجویی مانند بسیج و حراست، و در صورت اعتراض، تماس تلفنی و تهدید خانواده ها و برخوردهای شدید انضباطی. صدور فوری و ابلاغ حکمی با مضمون “دو ترم اخراج از دانشگاه” برای هشت نفر از دانشجویان نشان از ادامه سیاست شکست خورده سرکوب فله ای دانشجویان دارد که با اعتراض بسیار شدید آنان نیز روبرو شد. تهدیدها و تهمتهای نیروهای بسیجی و حامی دولت و همچنین مسوولین دانشگاه به دانشجویان معترض نیز به جزئی جدایی ناپذیر از فشارهای وارده حاکمیت تبدیل شده است. نکته تاسف آور که در ماجرای اعتراض چند ماه پیش دانشجویان دانشگاه شیراز هم دیده شد تبدیل یک اعتراض صنفی و درون دانشگاهی به یک مساله امنیتی و کشاندن پای فرماندار و به تبع آن نیروی انتظامی به ماجرا برای ارعاب دانشجویان از سویی و از سوی دیگر آماده کردن زمینه برای برخوردهای قضایی با فعالین دانشجوست.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) ضمن ابراز همبستگی با دانشجویان متحصن تربیت معلم تهران، حمایت از مطالبات بر حقشان و تحسین استقامت و پایداری دانشجویان، برخوردهای تهدید آمیز مسوولان دانشگاه با دانشجویان را محکوم کرده و تاکید میکند که ادامه فشار بر دانشجویان و سیاست های سرکوب گرانه ای که به قصد ارعاب و خاموش کردن هر گونه ندای منتقد در دانشگاه ها اعمال میشود در کنار باقی ماندن روسای انتصابی و مدیران بی لیاقت در دانشگاه ها نتیجه ای جز افزایش پتانسیل اعتراضی دانشجویان نخواهد داشت. تحصن های شیراز، سهند، تربیت معلم و… اولین نبوده و آخرین آنها نیز نخواهد بود. روزی پتکی که حاکمیت اقتدارگرا برای فرود آوردن بر دانشگاه بالای سر برده بر فرق خودش فرود خواهد آمد.
انجمن اسلامی دانشجویان
دانشگاه صنعتی امیرکبیر
(پلی تکنیک تهران)
۱۶ خرداد ۸۷
هر روز که می گذرد کوس رسوایی مردم فریبان عالمگیرتر می شود. شکست های پی در پی دولت نهم در تمام زمینه ها، عرصه را برای ادامه سیاست های پوپولیستی احمدی نژاد و حامیان او تنگ تر ساخته است. مهرورزان چماق به دست که فریاد تغییر مدیریت فاسد و بی کفایت جهان سر می دهند، با آشکار شدن فساد و بی کفایتی خویش، ناتوان از مدیریت در بالاترین تا پایین ترین سطوح داخلی، چاره را در بسط و تشدید خفقان موجود …می بینند تا چند صباحی بیشتر به اقتدار پوشالی خود دلخوش باشند.
در این شرایط فعالین سیاسی و مدنی و آنانی که نمی توانند در برابر نقض حقوق اولیه انسانی در ایران امروز بی اعتنا باشند روزگار سختی را سپری می کنند، و صد البته دانشگاه و جنبش دانشجویی که با ماهیت منتقد و پرسشگر خود همیشه خواب خرگوشی حاکمیت اقتدارگرا را آشفته ساخته و در سیاه ترین دوران ها چراغ “آگاهی” و شعله “اعتراض” را روشن نگاه داشته است، از تعرض وحشیانه تاریک اندیشان رنجی جانکاه می برد.
وزارت علوم و نهادهای امنیتی که این روزها دانشگاه را در چنبره خود دارند، پس از شکست پروژه انقلاب فرهنگی دوم به بهانه اسلامی کردن دانشگاه ها سعی در پیش بردن سیاست های حذفی و محدود کننده خود در دانشگاه ها دارند غافل از اینکه افزایش فشار بر دانشجویان (در کنار ضعف شدید در مدیریت و اجرا که از شاخصه های دولت احمدی نژاد است) نتیجه معکوس داده است. اگر سابقا اعتراضات دانشجویی به چند دانشگاه بزرگ و پر جمعیت محدود می شد، امروز طنین خیزش و اعتراض از دانشگاه های کوچک و بزرگ در جای جای ایران به گوش می رسد و دانشجویان آزادی خواه تا بر آوردن مطالبات بر حقشان از پای نخواهند نشست همچنان که در دانشگاه سهند شاهد آن بودیم.
امروز نیز نمونه دیگری از شجاعت و پایداری دانشجویان را در پیگیری حقوق از دست رفته شان، در دانشگاه تربیت معلم تهران (پردیس کرج) می بینیم. حوادثی که پس از یک هفته اعتراض، تحصن و اعتصاب غذا در دانشگاه تربیت معلم به وقوع پیوسته، اوج قساوت مسئولین آن دانشگاه و وزارت علوم، و حامیان امنیتی شان را در برخورد با دانشجویان نشان می دهد. اعتراضات دانشجویان به کیفیت نامناسب غذا، مشکلات آموزشی و صنفی و فشارهای حراست (مشکلاتی که متأسفانه این روزها در تمامی دانشگاه های کشور عمومیت دارد) با بی توجهی مسئولین دانشگاه روبرو شد و دانشجویان وادر به تحصن برای مطالبه خواسته های خود شدند. تحصنی که در چند روز پیاپی با تجمع و تریبون آزاد چند هزاران نفری دانشجویان پشتیبانی شده و نشان داد که خواسته های متحصنین فریاد تمامی دانشجویان این دانشگاه است. قطع آب و جلوگیری چند روزه از ورود آمبولانس به دانشگاه در حالی که بسیاری از دانشجویان در وضعیت بسیار وخیم جسمی به سر می بردند لکه ننگ دیگری بر کارنامه دولت نهم در عرصه دانشگاه افزود.
در این میان نکته قابل توجه شیوه برخورد مسوولین دانشگاه با دانشجویان است که ظاهرا در همه دانشگاه ها شکل یکسانی دارد: بی توجهی به خواسته ها و مشکلات دانشجویان، قدرت گرفتن نهادهای غیردانشجویی و ضد دانشجویی مانند بسیج و حراست، و در صورت اعتراض، تماس تلفنی و تهدید خانواده ها و برخوردهای شدید انضباطی. صدور فوری و ابلاغ حکمی با مضمون “دو ترم اخراج از دانشگاه” برای هشت نفر از دانشجویان نشان از ادامه سیاست شکست خورده سرکوب فله ای دانشجویان دارد که با اعتراض بسیار شدید آنان نیز روبرو شد. تهدیدها و تهمتهای نیروهای بسیجی و حامی دولت و همچنین مسوولین دانشگاه به دانشجویان معترض نیز به جزئی جدایی ناپذیر از فشارهای وارده حاکمیت تبدیل شده است. نکته تاسف آور که در ماجرای اعتراض چند ماه پیش دانشجویان دانشگاه شیراز هم دیده شد تبدیل یک اعتراض صنفی و درون دانشگاهی به یک مساله امنیتی و کشاندن پای فرماندار و به تبع آن نیروی انتظامی به ماجرا برای ارعاب دانشجویان از سویی و از سوی دیگر آماده کردن زمینه برای برخوردهای قضایی با فعالین دانشجوست.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) ضمن ابراز همبستگی با دانشجویان متحصن تربیت معلم تهران، حمایت از مطالبات بر حقشان و تحسین استقامت و پایداری دانشجویان، برخوردهای تهدید آمیز مسوولان دانشگاه با دانشجویان را محکوم کرده و تاکید میکند که ادامه فشار بر دانشجویان و سیاست های سرکوب گرانه ای که به قصد ارعاب و خاموش کردن هر گونه ندای منتقد در دانشگاه ها اعمال میشود در کنار باقی ماندن روسای انتصابی و مدیران بی لیاقت در دانشگاه ها نتیجه ای جز افزایش پتانسیل اعتراضی دانشجویان نخواهد داشت. تحصن های شیراز، سهند، تربیت معلم و… اولین نبوده و آخرین آنها نیز نخواهد بود. روزی پتکی که حاکمیت اقتدارگرا برای فرود آوردن بر دانشگاه بالای سر برده بر فرق خودش فرود خواهد آمد.
انجمن اسلامی دانشجویان
دانشگاه صنعتی امیرکبیر
(پلی تکنیک تهران)
۱۶ خرداد ۸۷
۱ نظر:
سلام این دولت برایه همه چی پول دارند ولی نه برای یارانه‌ها . هی میگن نیروی هسته‌ای تو نگو ما باید از حالا به بعد هسته بخوریم چون از خورشت الو فقط هستش گیرمون میاد. ما نیروی هسته‌ای می‌خواهیم بزنیم تو سرمون. نه قدرت خرید داریم نه میتونیم از حالا با بعد جایی برویم چون اقایون بنزین را حسابی بالا بردند. آقای احمدینژاد حق نفت ما که گفتی سر سفره هر خانواده ایرانی میاری کو؟ همه رو دادید به عربهای سنی تو غزه بخورند تا عکستون رو همهجای فلسطین بزنند. نه نیروی اتممیت رو می‌خواهیم نه کمکت به غزه. یادت نره که همین ما بسیجیهایی که همه یارانه‌ها رو ازشون بریدی ما باعث شدیم که جنابعالی هنوز رئیس جمهور باشید.
ارسال یک نظر