دست کم 25 کارتن خواب در تهران جان باختند

با سردتر شدن هوا و بارش برف در تهران باز هم وضعیت زندگی بی خانمان ها به موضوع روز تبدیل شده است. چند روز پیش خبری در رسانه ها منتشر شد که در سردترین شب سال جاری، شبی که سرانجام اولین برف سال تهران بارید، بیست و پنج کارتن خواب از شدت سرما درگذشته اند.انتشار این خبر موجب شد مردم به صورت خودجوش به یاری کارتن خواب ها بیایند. «کارتن خواب» اصطلاحی است که در فرهنگ عامه برای بی خانمان ها و خیابان خواب ها به کار می رود و البته وارد گفتمان های رسمی تر هم شده است.مردمی که در دسته های مختلف و بدون هماهنگی با هم سعی می کردند با اهدای پتو و لباس های گرم به بی خانمان ها آنان را در برابر سرمای زمستان محافظت کنند تنها زمانی از حضور یکدیگر آگاه شدند که در خیابان های جنوب شهر تهران همدیگر را دیدند.بهنام، وکیل جوان دادگستری که برای یاری بی خانمان ها به خیابان آمده است، می گوید: «این حرکت که بدون هماهنگی قبلی و بدون آنکه حتی یک نهاد مردمی برای آن برنامه ریزی کند، انجام شده، نشان می دهد که هنوز نوع دوستی در وجود مردمی که در زندگی روزمره خودشان با مشکلات غریبی دست به گریبانند، از بین نرفته است.»میر فارغ التحصیل رشته فلسفه از دانشگاه تهران است و این روزها در یک دبیرستان تدریس می کند. او معتقد است وقتی دولت به وظایفش عمل نمی کند، وقتی صحبت کردن از تامین اجتماعی بیشتر به یک شوخی تلخ شبیه است، وقتی مسئله حل معضل خیابان خوابی به ژست های سیاسی و انتخاباتی با برنامه ریزی های غیر دقیق و غیر کارشناسی تبدیل می شود، مردم هم مجبورند خودشان دست به کار شوند و هر کاری که از دستشان برمی آید انجام دهند.اشاره امیر به طرح وسیعی است که زمستان سال گذشته برای مقابله با مسئله خیابان خوابی اجرایی شد. در جریان این طرح واحدهای گشت نیروی انتظامی نیمه شب ها در خیابان های شهر راه می افتادند و با بازداشت خیابان خواب ها آنها را به گرمخانه های دولتی منتقل می کردند. گرمخانه هایی که از حداقل امکانات رفاهی هم بی بهره بود.حمید، روزنامه نگاری که سال گذشته توانسته است با یکی از این گشت های دولتی همراه شود می گوید: «برایم عجیب بود که چرا هر خیابان خوابی که ما را می دید فرار می کرد و ماموران نیروی انتظامی برای گرفتن هر کدام آنها باید به یک عملیات پرهیجان تعقیب و گریز دست می زدند.»حمید راز این فرار را کشف نکرد تا زمانی که گرمخانه ها را از نزدیک دید. اتاقک های کوچک و نموری که در آن به خیابان خواب ها پتوهای کثیف و بدبویی داده می شد و یک بخاری بزرگ اتاق را گرم می کرد. به گفته حمید در هر اتاقک تعداد زیادی را اسکان می دادند و این خودش امکان انتقال بیماری های مسری و آلودگی افراد را بیشتر می کرد.کارتن خواب های تهران در این زمستان علاوه بر این که باید خود را در برابر سرما و گرسنگی محافظت کنند، باید مراقب گشت های ویژه نیروی انتظامی هم باشند. آنها خاطره خوبی از گرمخانه های دولتی ندارند و شاید ترجیح می دهند زمستان را با همین پتوها و کاپشن های اهدایی مردم سپری کنند هرچند روزهای سردتر و سخت تری در پیش باشد.