مدتی است در دانشگاه یزد فضایی حاکی از خفقان حکم فرما شده است. این فضا که با روی کار آمدن دکتر میبدی ریاست دانشگاه به تدریج آغاز شده بود، در ماه های منتهی به پایان سال ۸۶ و همچنین در آغازین روزهای سال جدید شدت یافته است.عمده برخورد ها در این بازه زمانی با نشریات منتقد و دگرباش دانشگاه صورت گرفته است به طوریکه این نشریات بارها به کمیته ناظر احضار شده اند. در این میان تاکنون دو نشریه “زمستان” و “بیان آزاد” با حکم سنگین توقیف دائم روبرو شده و اخیرا نیز بدون هیچ دلیلی از توزیع یک نشریه در سطح دانشگاه جلوگیری می شود. از این گذشته بر خلاف قانون نشریات در دانشگاه یزد قبل از چاپ توسط مدیر کل امور فرهنگی دانشگاه مورد بازبینی قرار گرفته و در مواردی حتی قبل از چاپ سانسور می شوند، همچنین بار ها با وجود مجوزدار بودن نشریات در کار توزیع آنها به دلایل نا معلوم سنگ اندازی شده است.در طی این مدت تعداد زیادی از مدیران مسئول به کمیته انظباطی دانشگاه احضار شده و به خاطر فعالیت های قانونیشان با احکام سنگین تعلیق، اخراج از خوابگاه و توبیخ کتبی با درج در پرونده روبه رو شده اند. و نیز در اقدامی بدیع معاون دانشجویی یکی از دانشجویان را به شرط امضای تعهد مبنی بر منع هرگونه فعالیت در دانشگاه مجاز به بازگشتن به خوابگاه کرد.
تابستان گذشته نیز تعدادی از سردبیران نشریات دانشجویی از محل سکونت خود به دانشگاه احضار شده و به خاطر امضای بیانیه ای در دفاع از دوستان خود در دفتر ریاست دانشگاه بازخواست و تهدید شدند.
ریاست دانشگاه علنا با دست کاری کردن پرونده آموزشی دانشجویان فعال آنها را از دانشگاه اخراج می کند و نسبت به شکایات و تمکین از قوانینی که این دانشجویان را مجاز به ادامه تحصیل می داند بی تفاوت است.
با وجود اینکه دانشجویان همواره در گردهمایی نشریات یا به طریق دیگر نسبت به دخالت های فراقانونی ریاست دانشگاه اعتراض کرده اند ولی بار ها شاهد دخالت ایشان و تحت فشار قرار دادن دست اندر کاران نشریات بوده ایم.
یکی از دانشجویان دانشگاه یزد در این زمینه به خبرنامه امیرکبیر گفت: “این برخورد ها تنها محدود به داخل دانشگاه نیست بلکه به طور پی در پی مسئولین دانشگاه با تماس های تلفنی با خانوده دانشجویان نسبت به فعالیت های دانشجویی آنها و آنچه مسائل انظباطی نامیده می شود گزارش داده و خانواده ها را تهدید می کنند که در صورت ادامه فعالیت فرزندانشان آنها را از خوابگاه اخراج خواهند کرد. به طوریکه در همین رابطه بسیاری از دانشجویان دختر از خوابگاه اخراج شدند.”
هم اکنون نیز از توزیع نشریه “پرومته” که دومین شماره خود را برای انتشار آماده می کرد جلوگیری شده و مدیر مسئول آن تا کنون سه بار به دفتر حراست، دفتر ریاست دانشگاه و کمیته ناظربر نشریات احضار شده است. به طور کلی فضای دانشگاه یزد به سمتی پیش برده می شود که در آن با تحت فشار قرار دادن دانشجویان فعال آنها را مجبور به سکوت و انفعال کنند.
تابستان گذشته نیز تعدادی از سردبیران نشریات دانشجویی از محل سکونت خود به دانشگاه احضار شده و به خاطر امضای بیانیه ای در دفاع از دوستان خود در دفتر ریاست دانشگاه بازخواست و تهدید شدند.
ریاست دانشگاه علنا با دست کاری کردن پرونده آموزشی دانشجویان فعال آنها را از دانشگاه اخراج می کند و نسبت به شکایات و تمکین از قوانینی که این دانشجویان را مجاز به ادامه تحصیل می داند بی تفاوت است.
با وجود اینکه دانشجویان همواره در گردهمایی نشریات یا به طریق دیگر نسبت به دخالت های فراقانونی ریاست دانشگاه اعتراض کرده اند ولی بار ها شاهد دخالت ایشان و تحت فشار قرار دادن دست اندر کاران نشریات بوده ایم.
یکی از دانشجویان دانشگاه یزد در این زمینه به خبرنامه امیرکبیر گفت: “این برخورد ها تنها محدود به داخل دانشگاه نیست بلکه به طور پی در پی مسئولین دانشگاه با تماس های تلفنی با خانوده دانشجویان نسبت به فعالیت های دانشجویی آنها و آنچه مسائل انظباطی نامیده می شود گزارش داده و خانواده ها را تهدید می کنند که در صورت ادامه فعالیت فرزندانشان آنها را از خوابگاه اخراج خواهند کرد. به طوریکه در همین رابطه بسیاری از دانشجویان دختر از خوابگاه اخراج شدند.”
هم اکنون نیز از توزیع نشریه “پرومته” که دومین شماره خود را برای انتشار آماده می کرد جلوگیری شده و مدیر مسئول آن تا کنون سه بار به دفتر حراست، دفتر ریاست دانشگاه و کمیته ناظربر نشریات احضار شده است. به طور کلی فضای دانشگاه یزد به سمتی پیش برده می شود که در آن با تحت فشار قرار دادن دانشجویان فعال آنها را مجبور به سکوت و انفعال کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر